Sunday, November 19, 2006

Babel



หนังเรื่องนี้ดูมันส์ดี หนักหน่วงตลอดเวลา รู้สึกเหมือนนั่งดูระเบิดเวลารอว่าเมื่อไหร่จะมีอะไร fuck up ขึ้นมาอีก แต่รู้สึกว่ามันดูจงใจจัดวางมากไปหน่อย แต่ถ้าเทียบกับ Clash ซึ่งมีประเด็นที่สอดคล้องกันอยู่ เรื่องนี้ดูแล้วน่าทึ่งกว่า แม้บทจะบีบบังคับ แต่การกำกับทำได้อย่างน่าประทับใจ

ผมดูหนังเรื่องนี้หลังจากเพิ่งไปถ่ายหนังสั้น 1 นาทีด้วย film เป็นครั้งแรกในชีวิตเสร็จ(ผ่านไปด้วยความทุลักทุเลพอขำๆ) ก็ยิ่งรู้สึกทึ่งกับฝีมือผู้กำกับ ประมาณว่า เราเห็นข้อที่เราไม่ชอบในหนังคุณนะ แต่เราจะกราบคุณ...

part ที่ผมชอบที่สุด คือ part ในประเทศญี่ปุ่น โดยเฉพาะตั้งแต่ช่วงแรกๆจนถึงช่วงกลางๆเรื่อง ไม่รู้เขากำกับได้ยังไงให้นักแสดงญี่ปุ่นแสดงกันได้เป็นอิสระธรรมชาติขนาดนั้น ทีมงานต้องมีล่าม ที่สื่อสารได้ดีมากอย่างไม่น่าเชื่อ สไตล์การเล่าเรื่องของส่วนนี้ก็เก๋ไก๋ แหวกตัวเป็นเอกเทศจากส่วนอื่นของหนัง ทึี่งๆ

2 Comments:

Anonymous Anonymous said...

ถ่ายฟิลม์ของตัวเองเป็นนาทีแรกของชีวิตเหรอ
ช่วงเวลาแบบนี้มันหนังของจางอี้โหมวนี่นา
:}

10:43 AM  
Blogger Paisid said...

เห็นด้วยว่าทำได้ดีกว่าcrashจิงๆ

4:48 PM  

Post a Comment

<< Home