Cityzooms@Hannover: 5

Fri: Oct 05, 2006 : 24 คน 12 ทีม 12 เรื่อง 2 รอบ 1 คืนที่ยาวนาน

วันนี้ทุกคนกว่าจะตื่นก็ล่อเข้าไปเที่ยงไปบ่าย หลังจากเหนื่อยล้ากันมานาน ผมไปเดินเล่นพักผ่อนไปเรื่อย รอเวลานัดทุ่มนึง

7pm ทุกคนมารวมตัวกันเพื่อเดินทางไปสู่โรงภาพยนตร์ที่จะจัดฉายแสดงผลงานหนังสั้นทั้ง 12 เรื่องสู่สายตาสาธารณะชน และสายตาเพื่อนๆด้วยกัน ทีมงานบอกว่า คนที่นี่ให้ความสนใจกันมาก เรียกว่าขายบัตรได้เต็มโรง แถมยังต้องจัดฉายเพิ่มอีกหนึ่งรอบด้วยซ้ำ เพราะรอบเดียวจุไม่พอ น่าตื่นเต้นดีทีเดียว

ก่อนหนังฉายพิธีกรก็รายงานเป็นภาษาเยอรมันผสมอังกฤษ แล้วก็ฉายวิดิโอเบื้องหน้าเบื้องหลังโครงการ ซึ่งทีมงานก็เอาฟุตเทจที่ตามถ่ายพวกเรามาตลอดสามสี่วันนี่แหละมาตัด ดูแล้วก็สนุกสนาน เพลินๆดี แล้วก็ึถึงเวลาที่รอคอย พิธีการแนะนำแต่ละทีม และหนังแต่ละเรื่อง มีภาพเบื้องหลังการทำงานและแนะนำตัวเล็กน้อยก่อน จากนั้นก็ฉายหนังไปทีละเรื่อง คั้นด้วยการให้ผู้กำกับทั้งสองคน ออกไปสัมภาษณ์หลังจากหนังของตัวเองฉายจบ สลับกันไปเรื่อยๆแบบนี้







ได้ดูงานของทีมอื่นๆก็ต้องบอกว่า รู้สึกประทับใจทีเดียว ทุกเรื่องอยู่ในระดับน่าสนใจทั้งหมด แต่ถ้าให้ผมเลือกที่ผมชอบมากที่สุด 3 เรื่อง ไม่นับหนังตัวเอง ก็ขอเลือก ทีมของ Yannik เรื่อง "Creatures" เป็นหนังเน้นวิช่วลมากๆ แบบ mtv แต่ดูสนุกโคตรๆ เสียงก็ทำได้ดีมาก ครีเอตมาก หนังสั้นไม่ถึง 3 นาที แต่ผมอยากดูอีกซัก 15 รอบ , ทีมจากสาวจีน หนังชื่ออะไรจำไม่ได้ แต่เป็นหนังที่นิ่งที่สุดในบรรดาทุกเรื่อง แต่ถ่ายภาพสวย และมีอารมณ์ขันในความไม่มีอะไร ประทับใจมาก (แต่บางคนไม่ชอบหนังเรื่องนี้เลย) และ "red" ทีมจาก oki สาวญี่ปุ่น หนังเก๋ดี และยังคงความประหลาดและมีเอกลักษณ์แบบเธอได้เป็นอย่างดี (ในเรื่องนี้ เขาให้เพื่อนทุกคนช่วยกันเขียน red เป็นภาษาตัวเองกันด้วย เพือทำเป็นภาพตอนต้นเรื่อง ในหนังก็จะมีคำว่า "แดง" อยู่ น่ารักมั้ยล่ะ)

ถ้าให้พูดถึงหนังทีมตัวเอง ก็ต้องบอกว่าไม่อายใคร (คิดเอาเอง) และเอาเข้าจริง (ซึ่งมีคนบอก) หนังกลุ่มผมน่าจะตรงคอนเซ็ปของโครงการนี้มากที่สุดด้วยซ้ำ เพราะในขณะที่หนังกลุ่มอื่นๆค่อนข้างจะเก๋ไก๋ในเชิงภาพยนตร์ จนอาจจะดูสนุกในเชิงเทคนิก แต่หนังกลุ่มผมค่อนข้างจะจับภาพเมืองและชีวิตของคนใน hannover ได้มากที่สุด (เข้าข้างตัวเอง ว่างั้นเหอะ)

ฉายจบทุกคนก็ happy ชื่นมื่นกันถ้วนหน้า เรียกว่า ปิดงานได้อย่างงดงาม เพื่อนๆทุกคนก็มีความสุข เพราะหมดหน้าที่ เป็นอิสระ พวกเราก็ปาร์ตี้กันจนเกือบเช้า ทั้งดื่ม ทั้ง dance เพลงที่ dance ก็เพลงที่รู้จักๆกันทั้งนั้นแหละ สรุปไม่ว่าจะจากไทย จากอียิปต์ จากอาเจนติน่า จากอินเดีย จากเยอรมัน จากไหนจากไหน ก็คุยเรื่องหนัง ฟังเพลง ไม่ได้ต่างกัันเลย ศิลปะมันไม่มีพรมแดนจริงๆ ที่ผมประทับใจมากที่สุดคือ ทุกคนในที่นี้ ไม่มีใครพูดภาษาอังกฤษเป็นภาษาหลักเลยซักคน ขนาดคุณ ido fluk จากนิวยอร์ค จริงๆแล้วยังเป็นคนอิสราเอลเลย (แต่ไปเรียนที่อเมริกา) นั่นหมายความว่า แต่ละคนพูดได้ 2 ภาษาเป็นอย่างน้อย แต่กระนั้นทุกคนก็พยายามสื่อสารกันด้วยภาษาอังกฤษ และเราทุกคนก็เป็นเพื่อนกันได้

Sat-Sun: Oct 06-07, 2006 : งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา

วันนี้แต่ละคนก็ทยอยกลับประเทศตัวเอง แม้เมื่อคืนจะนอนกันเช้า แต่พวกเราก็แหกตาตื่นกันขึ้นมา เพราะอยากจะมาส่งเพื่อนๆ พวกเราอ่อยอิ่งคุยกันจนนาทีสุดท้าย ก่อนที่เพื่อนๆจากลาจากกันไปทีละคน สองคน เป็นภาพที่มีความสุข เศร้า และประทับใจในคราวเดียวกัน oki ถึงกับร้องไห้เมื่อต้องจากลา เกือบทุกคน กลับบ้านกันวันเสาร์ ส่วนผมกลับรุ่งเช้าวันอาทิตย์







ไม่น่าเชื่อว่า เวลาสี่ห้าวันที่พวกเราได้มาเจอกัน ทำงานอยู่ร่วมกัน จะทำให้รู้สึกอาลัยได้แบบนี้ แต่พวกเราก็สัญญาว่าจะติดต่อกันไปไม่ขาดหาย และก็อย่างที่ yannik พูดเอาไว้ "We have to make good movies to see each other again." แล้วผมจะพยายามทำหนังดีๆ เพื่อนจะได้พบกับทุกคนใหม่ครับ